Nazwisko i imię: Grzybek Teresa
Miejsce zamieszkania: Pruchna
Rodzaj twórczości: literatura: poezja, proza, publicystyka

Teresa Grzybek to osoba niezwykła. Doskonały obserwator otaczającej nas rzeczywistości. Patriotka. Prawdziwie pokochała ziemię, na której przyszło jej żyć i pracować. Od lat sześćdziesiątych aktywnie uczestniczy w życiu społecznym Pruchnej. Choć sama mówi o osobie: „Jestem prostą, wiejską kobietą”, to przeczy temu jej imponujący dorobek twórczy . Jako publicystka przez wiele lat utrzymywała kontakt z redakcjami gazet: „Gromada Rolnik Polski” i „Gazeta Rolnicza”, na łamach których ukazało się wiele jej artykułów, polemik, utworów humorystycznych. Zawsze dobrze pisała o Pruchnej. Teksty dotyczyły życia ludzi i działalności miejscowych organizacji. Z troską opisywała wiejską rzeczywistość, oddając hołd ciężkiej pracy rolnika. Została laureatką V edycji konkursu „Rolnicy   i Wieś Polska 1995”. Nagrodą była wycieczka do Warszawy. Publikowała również na łamach „Gościa Niedzielnego”. Wielokrotnie nagradzana w Ogólnopolskim Konkursie Sztuki Nieprofesjonalnej im. Emilii Michalskiej w Strumieniu.
Jej przygoda z pisaniem poezji rozpoczęła się od korespondowania z ukochaną siostrą. Ich listy były niezwykłe, bo pisane wierszem. Wtedy połknęła poetyckiego bakcyla i tak pozostało do dziś. W swym dorobku ma niezliczoną ilość wierszy i okolicznościowych tekstów pisanych z okazji Dnia Kobiet, turniejów wsi, uroczystości rodzinnych, a także utwory refleksyjne, w których rozważa istotę życia, szczęścia, cierpienia i wiary. Nie pisze gwarą. Głównymi bohaterami jej utworów są rodzina, przyroda, wioska. Poezja, którą tworzy odzwierciedla stan jej ducha. Nadal snuje marzenia i „pisze z potrzeby serca i duszy”. Dla potomnych.